خب یکی از کلماتی که ازین ببعد زیاد ازش استفاده میشه مفهوم شبه ذرات هست
ازین ببعد می گیم شبه ذره، شبه الکترون، شبه حفره
این یعنی چی؟ چرا مثل قبل نمی گیم ذره، الکترون، حفره؟
این تعریفی ک میگم مربوط به فیزیک حالت جامد مطرح میشه، اون تعریفی که تو فیزیک ینیادی یا
هسته ای می کنن نیست. ی خلاصه از چیزایی هست ک خوندم خیلی مختصر و مفید در حدی ک فهمیدم.
نظریه تابعی چگالی DFT، یک نظریه برای توصیف حالت پایه‌ی یک سیستم است، اما زمانی که یک برانگیختگی اتفاق می افتد، در پیش‌‌بینی حالات برانگیخته نمی‌توان از آن استفاده کرد. برای بررسی خواص نوری مواد یعنی زمانی که مقدار گپ نواری مهم می شود، DFT نتایج خوبی برای مقدار گپ نواری بدست نمی دهد و نیاز به یک تصحیح دارد.
تقریب چگالی موضعی (Local Density Approximation (LDA توسط کوهن و شم در سال $ 1965 $ گسترش یافت. شکل صریح تابعی تبادلی-همبستگی تا به امروز شناخته شده نیست و باید تقریب زده شود. وجود برهم‌کنش‌های غیر موضعی در انرژی تبادلی-همبستگی، علتِ عدم موفقیت در یافتن شکل دقیق این تابعی به شمار می‌رود. اما اگر همبستگی بین الکترون‌ها کم باشد، می‌توان از تقریب چگالی موضعی استفاده کرد.
در تقریب چگالی موضعی انرژی تبادلی-همبستگی یک سیستم الکترونی با این فرض ساخته می‌شود که انرژی تبادلی-همبستگی به ازای هر الکترون در نقطه‌ی $ r $
در گاز الکترونی، برابر است با انرژی تبادلی-همبستگیِ الکترون در گاز الکترونی همگن، که چگالی آن، همان چگالی گاز الکترونی مورد نظر در نقطه‌ی $ r $ است. پس:
$$ {E_{xc}}[n(r)] = \int {{\varepsilon _{xc}}(r)n(r){d^3}r},$$
$$ {\varepsilon _{xc}}(r) = \varepsilon _{xc}^{\hom }[n(r)],$$
نظریه‌های هوهنبرگ و کوهن، تابع موجی در اختیار ما نمی‌گذارند.
کوهن و شم، برای توسعه ی نظریه تابعی چگالی نظریه ی جدیدی ارائه دادند.
در بخش قبل برای بررسی یک سیستم بس ذره ای نظریه تابعی چگالی را مطرح کردیم.
در ادامه ی مطالب قبل، هوهنبرگ و کوهن Hohenberg and Kohn نشان دادند، چگالی حالت زمینه می‌تواند جایگزین دو کمیت تعداد الکترون‌ها و پتانسیل خارجی ناشی از هسته‌های ساکن شود و به واسطه‌ی آن، همه‌ی خواص حالت پایه‌ی دستگاه می‌توانند از توزیع الکترون‌ها بدست آیند. از جمله مزایای روش‌هایی که در آن‌ها از چگالی الکترونی به جای تابع موج استفاده می‌شود این است که، اولا بر خلاف تابع موج، چگالی بار کمیتی قابل مشاهده است و صحت محاسبات را می‌توان در مقایسه با نتایج پراش $ X $ و$ \ldots $ تایید یا رد کرد. ثانیا چگالی، تابع مکان و شامل $ 3 $
مولفه است، در حالی که تابع موج دارای $ 3N $ مولفه است، بنابر این محاسبات ساده ترند.
در این روش‌ها انرژی کل سیستم را به صورت تابعی از چگالی الکترونی نوشته و با وردش‌گیری از آن مقدار کمینه انرژی کل دستگاه و انرژی حالت پایه را بدست می‌آورند.
خب این دو روز هم گذشت
خسته نباشم.
دیروز و امروز توفیق اجباری ای بود که رفتیم همایش
پانزدهمین همایش دانش آموختگان فناوری نانو
گزارش تریپ خبرگزاری(تریپ رسمی و وی گفت و او فرمود و همه چی خوبه و من چقد خوشحالم
ایران اخرشه و شما اخرشید و مسئولان اخرشن و ...) رو می تونید اینجا بخونید
http://nano.ir/index.php?ctrl=news&actn=news_view&id=46267&lang=1
ولی اینی که می گم بزبون خودمه
رهبر معظم انقلاب در مورد نانوتکنولوژی فرمودند: موضوع را زود فهمیده ایم؛ یعنى نگذاشتیم بعد از چهل سال بفهمیم که چنین چیزى در دنیا پدید آمده است. در اوایل کار، این موضوع را فهمیده ایم و الان هم دنبالش هستیم. اگر کارى که ایشان گفتند، بخوبى انجام بگیرد - بودجه داده شود، تشویق بشود و افرادى براى پیگیرى این کار گماشته شوند - خواهید دید دیرى نخواهد گذشت که در سطح اول دنیا قرار خواهیم گرفت.
مدل بستگی قوی ( که در بخش های قبل توضیح داده شد) یک مدل تک الکترونی است و برای مواردی به کار می رود که پیوند میان اتم‌ها ضعیف باشد و یا اینکه الکترون حول هسته موضعی شده باشد و اندرکنش الکترون-الکترون و پوشش بین توابع موجی دو اتم خیلی ضعیف باشد. ولی همان طورکه می‌دانیم در یک روش دقیق‌تر مجاز نیستیم که الکترونی با تابع موجی معلوم و معین را به دور از تاثیر الکترون‌های دیگر، تنها با یک معادله‌ی شرودینگر
تک ذره‌ای توصیف کنیم.
تمام اطلاعات مربوط به یک دستگاه $ N $ ذره‌ای، که بین این ذرات برهم کنش وجود دارد را می‌توان،
در معادله‌ی شرودینگر مستقل از زمان زیر پیدا کرد:
$$H \psi = E \psi,$$
در این معادله، $ E $ نشان دهنده‌ی انرژی کل سیستم و عملگر هامیلتونی $ H $ برهم‌کنش‌های عمل کننده
روی تابع موج بس ذره‌ای $ \psi $ را نشان می‌دهد.
هامیلتونی غیر نسبیتی را می‌توان به صورت زیر نوشت:
$$*H = {T_n} + {V_{nn}} + T + {V_{ee}} + {V_{ne}},$$
